HET VERSLAG VAN RICARDO BARRIENTOS DE REUS

 Ricardo Barrientos de Reus was korporaal tijdens de missie in Afghanistan en direct betrokken bij de IED aanslag op 18 april 2008. Bijgaand zijn ooggetuige verslag. Ik ben blij dat hij uiteindelijk heeft ingestemd met het plaatsen van het verslag. De emotie, de verslagenheid en de woede van de gehele groep over de aanslag komen in zijn verslag heel goed tot uitdrukking.

 18-04-08… Kutzooi, waar moet ik beginnen. De 5 dagen voor het incident waren perfect, 2 gave acties waarbij we een klein vuurcontact hadden. De ANA’s (afghan national army) zijn de enige geweest die konden vuren, wij stonden te ver, later mortieren op locatie vijand. Kippenvel, zo ging ging het. Deze dag hebben we 10 kg opium gevonden en 3 grote vuilniszakken hash. De 2^de actie een safe haven voor talib gevonden, een aantal mortieren etc. 2 perfecte acties.

Dan de 18^{de april}, R2B (Return to Base) we waren nog geen 10 minuten onderweg. 07:36… Doffe klap. Ik kijk ernaar. MB (voertuig) onderdelen, stof, personen. Ongeloof, woede, drills…Iedereen ging meteen beneden pantser alleen ik bleef boven. Ik moest zien wat er aan de hand was. IED, IED, PANTSER VOORWAARTS schreeuwde ik.

De stof was opgetrokken en ik zag meteen dat het het Romeo-voertuig was. E (Echo/Opvolgen pelotons commandant) riep Romeo (pelotonscomandant). Ik zei terug: Hier E1. R is niet meer inzetbaar…over. Drills. Ik pakte mijn papieren voor de meldingen schreef het coördinaat 4 gewonden etc. op en gaf deze aan de windmill (waarnemer/forward air controller). Deze gaf dit door aan het vust (vuursteun) net. Ik vroeg aan de mensen die al gewonden aan het helpen waren of er een CLSer (combat life saver) bij moest komen… Ik draaide me om, om dit tegen hem te zeggen, maar hij was alles al aan het pakken. Toen even rust. Ik overzag de locatie. Overal lag iets, de MB was in stukken gereten, motorblok 15 m voor de krater. Laadbak 10 m achter de krater. Overal munitie, PGU (persoonlijke gevechts uitrusting), wat dan ook. Ik zag alleen dat er mensen bezig waren naast windmill.

 Mark Schouwink en Ricardo Barrientos de Reus ( 6 maart 2008 op weg naar URUZGAN )

Daar lag er dan in ieder geval 1, waar is de rest ?... Ik zag alleen puin, een 2^de gewonde voor het R1 vtg (voertuig). 75 m verder… ongelooflijk… dat kan nooit… later nog 1 hoorde ik, naast het slachtoffer bij windmill. 1 man vermist werd er geroepen. Kutzooi… Vlak erna ook gevonden. Ik had hem aangezien voor puin… kutzooi… gelukkig iedereen terecht. H (de AMV’er(algemeen militair verpleegkundige)) stond naast mijn voertuig. Ik riep: H sitrap (situatie raport). Hij zei 2x kia (killed in action) … klotezooi nee, wie, wie? Hij ging verder 2x wia (wounded in action), gelukkig… 1x gecompliceerd onderbeen fractuur de ander kaakletsel. Beide verbal (minder alert). Ik boer het door naar de OPS (operations) . Windmill was al bezig met heli’s…

 Iedereen deed zijn drill. Ook, ondanks de kutzooi ging alles perfect. 05 (verkenners) op locatie. Wat nu al!. 05 neemt 360°, ze hebben het goed gedaan, de verkenners ook stuurde ze 2x spec. medics. Perfect gewerkt. Ze stonden 2 km verder dus waren er z.s.m. Hierna ging alles vrij snel maar het leek uren te duren. Ik wist nog steeds niet wie de 2x kia waren… Ik moest het weten. De windmill stond naast ons, kon er net niet overheen kijken. Klom op ’t voertuig. HACK! Hij beweegt… Een godswonder. Wie is de 2^e wia dan? H was er inmiddels alweer met de volgende melding. Hij wilde weglopen maar ik riep hem terug: wie zijn de kia’s? Hij keek mij strak aan en haalde adem. Tering….. hij is echt druk bezig alles op een rijtje te zetten… Van Uhm… Kanker, wat? Nee nee dat kan echt niet. En Schouwink… Nee Godver… Ik keek hem aan. H neem ff diep adem… je bent goed bezig… Het hoger net was weer aan het vragen naar info. Ik vertelde alles wat H mij doorgaf. En daarbij een ETA, medevac Medical evacuation. Dat wisten ze niet te vertellen. Windmill was daar nog mee bezig… Ik kijk om mij heen, overal puin, drukte naast het windmill voertuig. Mensen verderop die aan het reanimeren zijn. G (de Genie) die de locatie aan het clearen is op IED’s (bermbommen), er gebeurt zoveel: 05 nog steeds een 360° aan het innemen. Het was een grote geoliede machine.

Heli’s, ik hoor heli’s… De anderen wezen naar een apache. Mooi dan is de medevac (medische evacuatie) er ook. Hij landde… Maakte contact met H en voor je het wist waren de 2 gewonden al naar kamp Holland. Een kleine opluchting. In de tussentijd ben ik met Ermelo (de ops) in discussie geweest. Hoe worden de 2x kia opgehaald? Ook weer een gebrekkig antwoord. Op eigen initiatief is de medevac terug gegaan. Er waren doeken over de doden heen gelegd en werden op een brancard gelegd. De heli was er alweer. Zo snel… klasse. Ik ben toen uit het voertuig gesprongen om de 2^de dode in de heli te laden. Die ploeg het zwaar. Wie was dat? Achteraf bleek dat de luit te zijn geweest. Daar op locatie was dat mijn afscheid aan hem. Ik ging terug naar het voertuig. Ik bedankte iedereen die ik aan het werk had gezien. Nog steeds ongeloof maar de rust was er weer een beetje. Ik heb daar veel tranen om mij heen gezien, gebroken mensen. Ik liep door naar de locatie van de IED. Alle PGU lag al bij elkaar. Ook de minimi van Hack. Alleen de peppi spullen die er op zaten, kapot. Het wapen helemaal onder de diesel en zand. Keek naar de krater. 3 m breed. 0,5-1m diep. Tering, dat had niet anders kunnen zijn op die MB.

Mark, Roger en Dennis in hun MB ( Mercedes Benz )

 De andere 2 hebben echt geluk dat ze er nog zijn. Ik ben weer naar mijn voertuig gelopen. Niemand wist nog hoe hij zich nuttig kon maken. Ze zaten bij de bak. Stil, rokend, nadenkend en voor zich uit te staren. Doe mij ook maar een peuk. Ja, nu heb ik er echt een nodig. Verder heb ik nog een hele hoop gesprekken gehad met een aantal mensen. Met H, hoe het was met de gewonden. Met G, heeft ook in Irak gezeten bij ons. Ik hem verteld dat ik blij ben dat er mensen zijn die zijn vak doen, IED’s zoeken. Maar ook dat hij echt een klotenbaan heeft nu ik dit heb gezien. Met de PTLSers (post traumatic life support), en later nog met de second. Die zei: Barrie loop eens  mee. Je hebt goed je werk gedaan. Daar ben ik voor opgeleid, luit. Ik heb alleen mijn taak gedaan. Maar je hebt het wel goed gedaan… Second, het is echt zwaar om dit soort dingen over het net te boeren over je maten… Heb je je momentje al gehad. Nee, dat kan niet, mijn mannen zitten daar. Je mag je laten gaan, Barrie. Weet u second, ik voelde tranen opkomen. Dat toen ik u zo rustig over het net hoorde dat ik daar echt een hele grote steun aan had… Hij draaide zijn hoofd weg. Hij heeft het ook moeilijk. Weet je Barrie, ik heb het tot nu toe droog gehouden… Pakte mijn schouder vast en zei: Hug. Die had ik echt ff nodig.

 THERE IS A POINT IN YOUR LIFE

WHEN YOU REALIZE WHO MATTERS