DE TOESPRAAK
Gerard, Gisela, Ruud, Bianca, Rilana en Xavi, eenheid 2.4 en andere aanwezigen
Naast mij staat een puzzel van Mark met zijn alom bekende foto. Deze puzzel bestaat uit vele stukjes.
Hoe leg je een puzzel ? Normaal gesproken begin je bij de hoeken, zeg maar de hoekstenen.
De hoekstenen voor Mark waren Gerard, Gisela, Ruud en Mark's vrienden.
Daarna ga je vaak verder met het leggen van de randen, je zou kunnen zeggen de
stabiele lijnen. De stabiele lijnen in Mark zijn leven waren:
- Bevlogenheid; 100% ergens voor gaan. Er was geen tussenin.
-Ambitie: een lange termijn plan. Niet alleen leven in het hier en nu, maar ook een stip op de horizon zetten.
-Defensie: De juiste keuze voor hem; een baan die hem paste bij het 45e bataljon, de B Compagnie, eenheid 2.4
-Liefde/Passie: de motivatie om het goede te doen voor de medemens. De wereld een beetje beter maken,
zelfs met gevaar voor eigen leven.
Wanneer je puzzelt vul je vervolgens het midden op en geef je kleur en inhoud aan de afbeelding.
Zo gold dat ook voor Mark: binnen de stabiele hoeken en randen wordt het leven van Mark verder
ingevuld en krijgt het kleur. Ervaringen ( school, vrienden, sport ); gebeurtenissen ( fijn of minder fijn );
vrienden, collega's en anderen, maar vooral ook jullie gaven het leven van Mark verder kleur en inhoud.
Dat maakt de puzzel van zijn leven compleet.
Totdat....18 april 2008...alle puzzelstukjes lagen door elkaar. Het beeld was weg, sommige stukjes
waren kwijt, verweg geraakt of zelfs beschadigd. Maar de stukjes die het beeld vormen zijn er nog wel.
Dat zijn jullie, dat zijn wij. Samen vormen wij de deeltjes die het beeld en de herinnering aan
Mark compleet maken. Elk jaar bouwen wij dat beeld op; hier of voor onszelf op een andere plek.
Samen dragen we bij aan de blijvende herinnering en het beeld van Mark.
Ik heb een aantal jaren op 18 april hier mogen staan en namens jullie wat mogen zeggen.
Dat vind ik een enorm voorrecht.Zelf heb ik Mark voornamelijk leren kennen na zijn sneuvelen
terwijl jullie herinneringen gebaseerd zijn op samen-leven-met Mark.
Daarom ook heb ik gezocht naar manieren om jullie meer te betrekken bij het delen van
de herinneringen. Ik denk dat ik daar een mooie manier voor heb gevonden.
Ik deel zo dadelijk vier centrale stukken van de puzzel met Gerard, Gisela, Ruud en Bianca.
Daarna wil ik jullie vragen om wanneer je weg loopt om de roos bij de Mark's foto te leggen één
stukje van de puzzel mee te nemen en dat heel goed te bewaren. Neem dat ene stukje dan volgend
jaar weer mee, met een paar steekwoorden en of een herinnering aan Mark op de achterzijde.
Als je wilt en durft mag je dan volgend jaar daar kort wat over delen. Alles daarin is goed,
wees vooral je zelf. Als je dat lastig vindt: geen enkel probleem.
Dank weer voor jullie aanwezigheid en trouw !!
-Defensie: De juiste keuze voor hem; een baan die hem paste bij het 45e bataljon, de B Compagnie, eenheid 2.4
-Liefde/Passie: de motivatie om het goede te doen voor de medemens. De wereld een beetje beter maken,
zelfs met gevaar voor eigen leven.
Wanneer je puzzelt vul je vervolgens het midden op en geef je kleur en inhoud aan de afbeelding.
Zo gold dat ook voor Mark: binnen de stabiele hoeken en randen wordt het leven van Mark verder
ingevuld en krijgt het kleur. Ervaringen ( school, vrienden, sport ); gebeurtenissen ( fijn of minder fijn );
vrienden, collega's en anderen, maar vooral ook jullie gaven het leven van Mark verder kleur en inhoud.
Dat maakt de puzzel van zijn leven compleet.
Totdat....18 april 2008...alle puzzelstukjes lagen door elkaar. Het beeld was weg, sommige stukjes
waren kwijt, verweg geraakt of zelfs beschadigd. Maar de stukjes die het beeld vormen zijn er nog wel.
Dat zijn jullie, dat zijn wij. Samen vormen wij de deeltjes die het beeld en de herinnering aan
Mark compleet maken. Elk jaar bouwen wij dat beeld op; hier of voor onszelf op een andere plek.
Samen dragen we bij aan de blijvende herinnering en het beeld van Mark.
Ik heb een aantal jaren op 18 april hier mogen staan en namens jullie wat mogen zeggen.
Dat vind ik een enorm voorrecht.Zelf heb ik Mark voornamelijk leren kennen na zijn sneuvelen
terwijl jullie herinneringen gebaseerd zijn op samen-leven-met Mark.
Daarom ook heb ik gezocht naar manieren om jullie meer te betrekken bij het delen van
de herinneringen. Ik denk dat ik daar een mooie manier voor heb gevonden.
Ik deel zo dadelijk vier centrale stukken van de puzzel met Gerard, Gisela, Ruud en Bianca.
Daarna wil ik jullie vragen om wanneer je weg loopt om de roos bij de Mark's foto te leggen één
stukje van de puzzel mee te nemen en dat heel goed te bewaren. Neem dat ene stukje dan volgend
jaar weer mee, met een paar steekwoorden en of een herinnering aan Mark op de achterzijde.
Als je wilt en durft mag je dan volgend jaar daar kort wat over delen. Alles daarin is goed,
wees vooral je zelf. Als je dat lastig vindt: geen enkel probleem.
Dank weer voor jullie aanwezigheid en trouw !!