17-04-2020 Sassenheim
Wat ben in moe maar voldaan, Mijn trotse gevoel overheerst.
Ik staar voor me uit, ik voel de warmte van Anouk op mijn borst.
mijn blik naar beneden, onze prachtige dochter, net 4 dagen oud.
Ze ligt heerlijk te slapen, zonder zorgen en geen weet van alle problemen in deze wereld.
17-04-2008 Uruzgan
Hetzelfde gevoel. Moe maar voldaan, maar de trots overheerst.
Ik staar voor me uit voel nog net de warmte van de ondergaande zon en mijn maten om mij heen.
Wat een fantastische week hebben wij gedraaid.Ik kijk achterom, mijn vrienden,mijn maten.
Ze zijn bezig met de voorbereidingen voor de nacht.Ze maken zich geen zorgen maar zijn zich
zeker wel bewust van de gevaren om ons heen.
18-04-2020 Sassenheim
Vroeg wakker, meteen druk, Maud roept PAPA! Anouk huilt want die heeft honger.
een poepluier hier en spuugdoek daar, lekker in bad, veel te druk, badkamer zeiknat.
Beschuit met muisjes, Heerlijk maar ze stuiteren door de hele kamer. Al het speelgoed
wat net was opgeruimd moet binnen luttele seconden tevoorschijn worden gehaald.
BOEM!! Daar gaat een glas Fristi over de tafel op de grond.
We zijn nog geen uur wakker maar het huis is alweer een totale chaos.
Even balen maar met een doekje en een stofzuiger is het binnen een uur allemaal weer
netjes en is het zo weer vergeten.
18-04-2008 Uruzgan
Vroeg wakker, meteen druk, Niewold wakker worden snel spullen pakken we vertrekken over een uur!
BRR het is nog koud snel slaapzak uit in de rugzak, bedje inklappen op et voertuig. De rest van je zooi inpakken,
ondertussen wat eten proberen naar binnen te drukken. Nog even een kwast over je wapen een paar testschoten
alles gereed maken voor vertrek. BOEM!! Helaas was dit geen glas fristi.
We zijn nog geen uur wakker maar we zitten in een totale chaos. Overal stof, rook, vuur onderdelen van een voertuig
munitiekisten en weet ik wat allemaal nog meer. De chaos die deze boem veroorzaakte is helaas niet met een doekje
en een stofzuiger op te ruimen. Ook is het niet zo weer netjes en ZEKER NIET zo weer vergeten.
We zijn vandaag 12 jaar verder en nog steeds worstelen we met de chaos die die boem op 180736ltapr08 veroorzaakte.
zo besef ik met dat het lijntje tussen ultiem geluk en intens verdriet flinterdun is.
(R.N.)
Beste Gerard en Gisela,
Vandaag, een dag waarop we gewoon zijn om samen bij elkaar
te herdenken, is het door de bijzondere omstandigheden
in de wereld niet
mogelijk om samen te komen. Echter, samen herdenken doen we allemaal nog steeds,
allemaal vanuit
ons eigen thuis, en eenieder van ons is vandaag in gedachten samen met Mark, met jullie, en met Ehd 2.4.
Ondanks dat de bloemengroet dit jaar niet kan plaats vinden,
doet dit geen afbreuk aan de herinneringendie wij aan
Mark koesteren. De vrolijke opgewekte jongen, die sfeermaker die altijd
iedereen wist op te beuren met zijn humor.
Ik heb een foto bijgevoegd van onze Afghanistan periode. Bij
tijd en wijle neem ik de foto's nog eens door, en deze wilde
ik vandaag graag
met jullie delen. Het moment waarop we als Ehd 2.4 ons eerbetoon brengen aan
Mark en Dennis, bij de
ingang van Kamp Holland, de vlaggen half stok. Hoewel we fysiek niet samen kunnen zijn, vond ik deze foto een mooi
symbool voor hoe iedereen vandaag wel met Mark in gedachten is. Ik hoop dat volgend jaar de perikelen voorbij zijn,
en dat
we weer als vanouds met iedereen samen kunnen herdenken. Ik wens jullie al het beste in deze onzekere tijden (R.P.)