http://oorlogsboekenreviews.wordpress.com/overig/killed-in-action-mark-schouwink-gerard-en-gisela-schouwink
Hij was klaar voor de uitzending
naar
Afghanistan. Zijn lijst met persoonlijke wensen en aanwijzingen voor
een mogelijke uitvaart had hij samen met zijn moeder ingevuld. Als een
formaliteit dat/die van iedere soldaat, die op missie gaat, verlangd
wordt… Echter, voor de ouders van Mark Schouwink werd die
lijst bittere werkelijkheid. Een IED (improvised explosive
device), kortweg bermbom genoemd,
werd hem en zijn pelotonscommandant eerste luitenant Dennis
van Uhm fataal. Twee andere militairen Toninho Norden en Roger Hack
raakten zwaar gewond. Meer dan 5 jaar later zijn Gerard en Gisela
Schouwink pas in staat om hun gevoelens en hun verdriet aan het papier
toe te vertrouwen. Er ontstaat een boek “Killed in action.
Mark Schouwink”. Het is onlangs verschenen bij Kaftmedia. Het
boek is vooral een eerbetoon aan hun zoon Mark geworden, maar tevens is
het ook een vorm van pleidooi voor meer respect van buitenstaanders
voor onze mannen en vrouwen, die deelnemen aan vredesmissies overal ter
wereld.
Op 5 maart 2008 vertrok Mark Schouwink naar Uruzgan. Nog geen 23 jaar oud. Hij was een sportieve, beetje rebelse jongen met een avontuurlijke instelling en met veel gevoel voor humor. Na het zien van een instructievideo van Defensie, voelde hij zich –zoals zoveel jongens- aangetrokken tot het soldatenleven vanwege de kameraadschap die er heerst onder de militairen. Mark doorliep de opleiding tot ‘Tirailleur Pantserinfanterie’ ofwel bedienaar van geweer en/of mitrailleur. Pelotonscommandant Dennis van Uhm, de zoon van de toenmalige Commandant der Strijdkrachten Peter van Uhm kreeg al snel belangstelling voor soldaat Schouwink en bood hem aan zijn chauffeur te worden. Deze eer sloeg Mark niet af, al betekende dat wel dat hij ook op vredesmissie moest. In maart 2008 was het zover, na de vele voorbereidingen vertrok soldaat eerste klas Mark Schouwink met zijn wapenbroeders naar Uruzgan. Een missie, waar hij naar uitgekeken had, doch ook een missie, waarvan hij helaas nooit meer zou terugkeren.
De ouders van Mark waren totaal verslagen, toen ze op de ochtend van de 18de april 2008 het noodlottige bericht te horen kregen. Een kind verliezen is iets vreselijks, de wereld ziet er dan ineens heel anders uit, ondanks dat in het geval van de familie Schouwink de risico’s van de missie bekend waren. Toch ontkwamen ook zij niet aan de gebruikelijke reacties als: “Dit voelt als een schot in de rug, dit is geen oorlog voeren en al helemaal geen wederopbouw, wat doen we daar en waarvoor doen we het??” Het moeilijkste moment voor hen werd de confrontatie met de pers…Maar er kwamen ook mooie momenten, veel kameraden van Mark lieten zijn ouders weten hoe waardevolle vriend hij voor hen geweest was en er ontstonden vele warme contacten tussen de familie en de militairen.
“Killed in action”is een mooi, imponerend, maar ook een emotioneel eerbetoon aan Mark Schouwink geworden dat ook de lezer tot tranen zal roeren. Het geeft een heel persoonlijk beeld van Mark door de weergegeven e-mails, die hij naar huis zond en waarin hij verslag deed van zijn ervaringen in Uruzgan. Voor zover hij daarover mocht vertellen. Tijdens de missies geldt namelijk een zekere geheimhoudingsplicht om de missie en de manschappen niet in gevaar te brengen. Zeer aangrijpend zijn de verslagen van de militair verpleegkundigen, die als eerste ter plekke waren na de ontploffing van de IED. Emoties moesten opzij gezet worden om het medisch handelen voorrang te geven en vervolgens bleek dat er voor twee slachtoffers geen hulp meer mogelijk was. De mens en de militair streden merkbaar in deze mannen.
Het echtpaar Schouwink laten voorts in hun boek zien, hoe geprobeerd wordt door zowel betrokken burgers als militairen het verdriet te verwerken. Diverse briefwisselingen en toespraken geven hiervan blijk. De mannen en vrouwen bij Defensie zijn weliswaar getraind om te vechten, maar ze blijven ook mensen. Rangen verdwijnen bij het delen van gemeenschappelijk verdriet. Een beeld dat aan veel buitenstaanders onbekend is.
Het inzetten van Nederlandse militairen bij vredesmissies heeft al heel wat stof doen opwaaien in de maatschappij. Op momenten, wanneer er verliezen te betreuren zijn, laaien deze discussies weer op, in het bijzonder aangemoedigd door de tegenstanders. Binnenkort gaat de missie in Mali van start, de verkenners zijn er al aan het werk. Een gebied, waar felle gevechten gevoerd worden en wederom niemand kan garanderen dat onze mannen en vrouwen weer veilig thuis zullen komen. Of we het nu wel of niet eens zijn met de besluiten van onze regering om deel te nemen aan die missies, feit is dat de militairen namens Nederland uitgezonden worden. Als buitenstaanders kunnen wij niet veel meer dan respect hebben voor deze mannen en vrouwen. “Killed in action. Mark Schouwink” draagt in belangrijke mate daaraan bij.
Aanvullende informatie:
Opbrengst gaat in zijn geheel naar Stichting Hulphond Nederland tbv. Project Veteranenhond
Beoordeling: X X X X Zeer goed.
Pfffffffffffffff.................boek
ik 1 adem uitgelezen en deze
stoere kerel heeft het niet droog gehouden ;-)
Gerard en Gisela, jullie zijn de BESTE ouders die Mark zich kon wensen!
Hoi Gerard
en Gisela,
Mijn vrouw en ik hebben nog wel even een wijntje gedronken nadat wij
thuis
waren gisteravond.
Even alles laten bezinken voor we naar bed gaan en proberen
te slapen.
Meteen naar bed gaan zou toch geen succes voor het slapen
zijn.
Wij
hebben vandaag ook de twee uitzendingen van Hart van Nederland
teruggekeken.
Al
met al is het een mooie lancering van het boek geworden. Jullie mogen
er echt
trots op zijn.
Wij hopen dat jullie een fijn gevoel er aan over hebben
gehouden.
Toch ook weer een beetje zingeving aan de dood van Mark.
Laten
we hopen dat nog veel mensen steunen zullen ervaren uit het lezen van
het boek
en dat er begrip door groeit voor onze militairen.
De mannen en vrouwen waar
Mark en Dennis zich zo goed bij thuis voelden.
Warme groet, P
Heb zojuist
via You Tube de presentatie gezien van jullie boek, indrukwekkend
ontroerend en
moedig!
Had het ook al gehoord van R zij was ook onder de indruk.
Ik ga dit boek
zeker aanschaffen, heb overigens net een boek gelezen (roman) van Paolo
Giordano over een jonge italiaan die als legerarts
naar Afghanistan wordt
uitgezonden, geen idee of het iets voor je is, heftig om te lezen maar
het gaf
mij een beeld van wat die jongens daar meemaken.
Maar misschien staat het ver
van de werkelijkheid zoals jullie die kennen?
Heb tijdens het lezen wel
vaak aan jullie moeten denken.
Graag wil ik door het kopen van jullie boek een
kleine bijdrage leveren voor dit geweldige doel.
Dit wil ik graag even aan je
kwijt.
Vriendelijke
groet, J
Goedemorgen
Gerard (en Gisela),
Heb met bewondering de uitzending gekeken waarin jullie boek
gepresenteerd werd.
Zou je me kunnen doorgeven waar ik dit boek kan bestellen (wil het
graag aan
Jaap cadeau doen).
Het blijft ook voor hem een onuitwisbare dag. Jaap was niet,
zoals je hieronder aangeeft, bij het 'verzendklaar' maken,
maar was
als een van de eerste medics aanwezig bij het ongeluk. Vandaar
dat ik
hem het boek graag wil geven.
Heb vreselijk veel bewondering
voor jullie hoe jullie met dit verlies omgaan en wens jullie alle
goeds.
Blijf
hem herinneren als een geweldige zoon.
Heel veel sterkte en groetjes, G.
Lieve Gerard
en Gisela,
Ik heb
gisteravond het boek gelezen en ben onder de indruk.
Ik wist veel, maar nu is
het echt een verhaal geworden met een begin en eind.
Ik kon het ook nog niet
helemaal droog houden, want het blijft indrukwekkend.
F vader heeft het ook al
gelezen en die is ook erg onder de indruk.
En dat je het zo in 1x kunt
uitlezen, zegt ook wat over de leesbaarheid.
Goed
weekend.
Dag Gerard
en Gisela,
Fijn dat ik
er bij mocht zijn afgelopen dinsdag!
Wat moet het een bijzondere en enerverende
avond voor jullie zijn geweest.
Ik vond het zeer indrukwekkend. Heb het boek
bijna uit en heb wel wat traantjes weggepinkt.
Wat verschrikkelijk als je op
zo’n manier afscheid moet nemen van je kind. Moet er niet aan
denken.
Hoop dat het
boek en alle perikelen er omheen jullie kracht geven!
Het was
zeker een mooie presentatie. Het boek was zeker mooi, heb hem in 1 keer
uitgelezen, met toch wel een brok in mijn keel.
De promotie is niet
nodig,
mijn schoonouders wilden er nog 1 bestellen alleen was het overal al
uitverkocht en zat er een wachttijd op (hebben jullie misschien nog een
adresje)
http://www.ikrouwomjou.com/index.php/httpwinkelbolcomwinkelboekenoverrouw/boeken-over-rouw/148-killed-in-action
Beste bezoekers van
IkRouwOmJou.
Vandaag ontvingen wij
de boeken tip "Killed in Action, Mark Schouwink"
geschreven door de auteurs Gerard & Gisela Schouwink.
Dit boek is in onze mening een ware aanrader, uiteraard met name omdat
dit boek een persoonlijk verhaal verteld, maar zeker ook door
het feit dat de opbrengst van het boek gaat naar Stichting
Hulphond Nederland tbv project Veteranenhond.
Het
boek 'Killed in Action, Mark
Schouwink' kost € 14,95 is verkrijgbaar via www.kaftmediawinkel.nl
Bol.com en
de plaatselijke boekhandel (ISBN 9789491061394).
Tja, alles
is al gezegd:
Zo puur
Zo treffend
Zo raak
Zo eerlijk
Zo liefdevol
Warme groet,
W
"Het boek waarvan je wilt dat het
niet geschreven hoeft te worden is uit.
Pfff heftig.
Diep respect voor zijn dienstmaten.
Het is een naslagwerk dat vaak
gepakt zal worden.
Heel mooi gedaan.
Wat een
ontroerend boek, had een heel laken nodig
!!
Wat zou Mark willen..
WEL doen, zo hier mijn berichtje. Gisteravond de boekuitreiking, met
prachtige
woorden van vele betrokkenen.
Oh wat heeft hij lopen genieten van bovenaf, ik
weet het zeker.
Met trots in zijn ogen en vast en zeker vol bewondering voor
met name 2 fantastische ouders en een super broer!
Tot diep in de nacht heb ik
lopen lezen, in 1 klap om 01:34 was het boek uit.
Gedachten razen werkelijk
door mijn hoofd en tegelijkertijd een smile van oor tot oor en een
aantal
tranen die langzaam van mijn gezicht af druppen.
Iedere dag ben je in mijn
gedachten maar de verschillende data en momenten maken die gedachten
nog
specialer.
Gisteravond kwam er weer een 'ster momentje' bij. (Zoals ik het zelf
noem) je bent een bijzonder mens en dat mag de hele wereld
weten.
Door een
ieder geliefd en terecht neergezet als held, want oh mark wat zijn wij
als
familie, vrienden en collega's (als ik hun blikken goed heb gelezen)
TROTS!
Je bent en blijft altijd in ons hart, al die speciale momenten dat ik
aan je
denk, trotd over je vertel en verdriet heb omdat ik je echt
mis.
Die koester
ik, in mijn eigen gedachten en in mijn eigen hart en toch wilde ik dit
delen
want ik weet dat ook dit verdriet er bij hoort van het missen.
Bij het horen van
een trompet, bij het zien van Ernie, bij de grappen van Ruud, bij het
praten
met gerard en gisela,
op 18 april, 3 mei, 4 mei, verjaardagen, kerst, pasen,
oud en nieuw en nu ook 3 december sta jij voorop in mijn gedachten
omdat ik je
nooit wil vergeten!
Lieve mark, ik hou van je en ben blij dat je zo goed van bovenaf op ons
let!
Dikke kus aan jou.
http://www.vold.nl/index.php/oproepen/diverse-oproepen/119-killed-in-action-mark-schouwink
( Vereniging Officieren Logistieke Diensten )
Onlangs verscheen bij Kaft Media het boek "Killed
in Action, Mark Schouwink" waarin de ouders van Mark
beschrijven wat er gebeurt als je te horen krijgt dat je zoon is
gesneuveld in Afghanistan. Het is een aangrijpend verslag van
de gebeurtenissen rond en na die 18e april 2008,
opgetekend door Gerard en Gisela Schouwink, ouders van Mark. Mark kwam
om het leven door een aanslag met een bermbom. Hierbij kwam ook Dennis
van Uhm om het leven en raakten Toninho Norden en Roger Hack voor hun
leven getekend. Het boek is een hommage aan Mark, aan Defensie
maar het is ook een met liefde geschreven boek over verlies,
verwerking, respect en vriendschap. Generaal b.d. Peter van Uhm schreef
over het boek "Een boek om trots op te zijn, over een zoon om
trots op te zijn". Veel
reacties bereiken de ouders van mensen die het boek inmiddels
aangeschaft hebben en gelezen hebben. Reacties zoals: "Pffff.......boek
in één adem uitgelezen"; en: "deze
stoere kerel heeft het niet droog gehouden"; of: "Ik
heb vandaag jullie boek in een keer uit gelezen, wat aangrijpend en
gevoelig geschreven. Ik heb een nog beter beeld gekregen van wat daar
allemaal is gebeurd, heftig hoor. Je moet het maar kunnen om dit op
papier te zetten"; of: "Tot diep in de nacht heb
ik gelezen, in één klap om 01:34 was het boek
uit. Gedachten razen werkelijk door mijn hoofd en tegelijkertijd een
smile van oor tot oor en een aantal tranen die langzaam van mijn
gezicht af druppen"; of: "Het boek waarvan je wilt
dat het niet geschreven hoeft te worden is uit. Pfff heftig. Diep
respect voor zijn maten. Het is een naslagwerk dat vaak gepakt zal
worden. Heel mooi gedaan"; of: "Wat een ontroerend
boek, had een heel laken nodig!!"; of een reactie als: "Tja,
alles is al gezegd: Zo
puur, Zo
treffend, Zo
raak, Zo
eerlijk, Zo
liefdevol". Het
boek is een aanrader voor iedereen die op missie is geweest of nog op
missie gaat. De opbrengst van het boek wordt in zijn geheel geschonken
aan de Stichting Hulphond tbv project Veteranenhond. Zo doet Mark
postuum nog iets terug voor zijn collega's die met een PTSS uit een
missie terug zijn gekomen en die veel baat kunnen hebben bij een
hulphond.
Het boek is te bestellen via de webwinkel van Kaft Media http://bit.ly/J0TQvj of
via de plaatselijke boekhandel via titel "Killed in
Action, Mark Schouwink" (ISBN 9789491061394).
Prijs van het boek € 14,95. Voor verdere info:
marketing@kaftmedia.nl
Hallo
Gerard
Wilde je even dit mailtje sturen na het lezen van Killed In Action.
Had het boek deze week besteld en vanmiddag in een keer uitgelezen.
Was blij dat ik alleen was! Wat moet het fijn zijn zo een mooi document
van je
overleden zoon te bezitten.
Het heeft me enorm aangegrepen, en natuurlijk
richten emoties zich ook altijd naar je eigen omgeving.
Het gevoel dit mee te
moeten maken met je eigen kinderen of kleinkinderen.
Trots mag je zijn op zo'n
zoon, en hij zal trots zijn op zulke ouders.
Toen Mark nog leefde zal ook jij
je weleens de vraag hebben gesteld hoe het zou zijn zoiets te moeten
meemaken,
helaas weten jullie nu hoe dat is en mag ik hopen dit nooit te hoeven
ervaren.
Een plaats hebben jullie het nu gegeven, op deze prachtige manier.
De pijn zal nooit verdwijnen, maar ik hoop wel dat hij is uit te houden.
Het niet vergeten lijkt mij ook een positief gevoel te geven, het
hebben van
een fijne zoon ook al is hij niet meer lijfelijk aanwezig.
Wens je in deze moeilijke maand veel sterkte samen. We zien elkaar weer
bij
Tubantia.
Groeten , J.
Goedemorgen
Gerard en Gisela,
Ik heb het boek meteen toen ik het kreeg gelezen.In
één ruk uitgelezen.
Kon het niet neerleggen. Terwijl ik het las stroomden zo nu en dan de
tranen
over mijn wangen en voelde ik Martijn over mijn schouder meelezen.
Ik vond het jammer, dat het uit was. Alsof je wilt vasthouden aan hen
die daar
zijn gestorven en zulk prachtig werk doen. Mark deed mij zo denken aan
Martijn.
De humor en de kracht die ze uitstralen, maar ook het hele piepkleine
hartje
dat soms om de hoek komt kijken.
Na een paar dagen heb ik het boek weer
opgepakt en nogmaals langzaam gelezen.
Vasthouden en loslaten ligt dan zo dicht
bij elkaar. Het was voor mij ook een heel bijzonder moment.
.Lieve Gerard en Gisela, dank jullie wel, dat jullie dit boek
hebben uitgebracht.
Dit grootse eerbetoon, niet alleen voor Mark, maar voor al
onze kanjers. Diep respect.
Een heel lieve groet van
JN
Omdat hij elke dag zo wordt gemist
Weet dat als men dit boek heeft gelezen
Hij nooit meer uit het geheugen wordt gewist
Beste Gerard en
Gisela.
Ik heb net het boek over
Mark uit en wilde even zeggen hoe waanzinnig indrukwekkend het
is.
Diep respect
voor jullie!
Het is ontzettend mooi en ontroerend geworden.
Groetjes K
Lieve
Gerard en Gisela,
ik zag het boek bij mijn ouders liggen wat jullie geschreven
hebben over Mark.
Ik heb het snel meegenomen onder de voorwaarde dat ze hem snel
weer terug wilde hebben.
Ik begon te lezen en in twee korte avonden uitgelezen. Wat een
ontzettend mooi boek.
Ik ken Mark
nog van de middelbare school het stukje wat beschreven werd waar hij
ook andere
interesses kreeg, stappen enz.
Ik herinner me Mark als een vrolijke grapjas,die
goud eerlijk was.
Wat een respect heb ik hoe jullie omgaan met het verlies van
Mark.
Via fb zie ik nu soms foto’s passeren van jullie
kleinkinderen.
Wat heerlijk dat jullie hiervan mogen genieten.
Ik wens jullie het allerbeste
en gelukkig hoor ik via mn ouders ook hoe het met jullie gaat.
Kon het niet laten om zelf even een bericht te sturen nav jullie
prachtige boek
over jullie topper!
Nu kan ik helemaal niet tegen het thema ‘afscheid
nemen’, dus ik
schiet nogal snel vol als het daarover gaat.
Maar dit raakte me ook echt heel
erg. Gek he, van iemand die je helemaal niet gekend hebt?
Ik vind dat jullie er
een mooi en afwisselend boek van gemaakt hebben, dat goed is opgebouwd
en een
mooi inkijkje geeft ook in het peloton.
Hulde. Ook voor jullie openheid. Ik
hoop dat er nog zeer veel exemplaren verkocht zullen worden.
Al is het vooral
voor jullie zelf een prachtig monument.
Ik ben diep geraakt door het
verhaal en heb aardig wat tranen laten gaan... ik ben ook opgegroeid in
Hengelo
en ben 2 jaar jonger dan mark was..
Helaas heb ik hem nooit ontmoet, want het
was een topper volgens mij!!
Ik heb respect voor de manier hoe jullie en mark
zn maten hier mee om gaan!
Zoals Peter van Uhm schrijft... een boek om trots op
te zijn over een zoon om trots op te zijn. JP
Een dikke
week geleden heb ik jullie samen met RB en RvD bezocht in het kader van
de
overdracht van de verantwoordelijkheden van RB in verband met zijn
Functioneel
Leeftijdsontslag.
Ten eerste wil ik jullie nogmaals danken voor jullie
gastvrijheid en jullie openheid.
Ik heb toen
aangegeven dat ik geïnteresseerd was in jullie boek, mede naar
aanleiding van
het artikel in Libelle waar mijn vrouw mij op wees.
De avond na jullie bezoek
heb ik direct het boek besteld en de techniek tegenwoordig zorgde
ervoor dat ik
het boek op zaterdag al in de brievenbus had.
Voordat ik
het in de handen had was mijn echtgenote al geboeid door het nawoord
van Peter
van Uhm.
Aansluitend heeft zij het boek in één keer
uitgelezen, zo werd zij
aangetrokken door jullie verhaal.
Aansluitend
heb ik zelf het boeken 'mogen' lezen. Ook voor mij gold dat ik het in
één adem
heb uitgelezen.
Het is
inderdaad een "boek om trots op te zijn, over een zoon om trots over te
zijn".
Mede namens mijn echtgenote wil ik jullie aangeven dat wij het boek
heel mooi en openhartig vinden.
Vriendelijke
groet en tot ziens, J.
Over 10 dagen is het alweer 6 jaar
geleden dat Mark
Schouwink en zijn collega van Uhm overleed.
Ik heb het boek gelezen en was tot
tranen geroerd.
Zo mooi beschreven hoe ouders, familie,vrienden en kennissen
maar ook collega's zich voelden.
Het heeft mij als moeder van een zoon die bij
Defensie zou beginnen en uitgezonden wilde worden,heel diep geraakt.
Ik kan
ondanks alles nog zeggen dat mijn zoon nog leeft en een andere richting
moet
kiezen, het boek herinnert mij er dagelijks aan dat ik hier dankbaar
voor mag
zijn.
De dierbaren van Mark moeten hem voor altijd missen, in dit boek leeft
hij een beetje voort.
Respect voor de ouders die dit prachtige indringende boek
hebben geschreven.
26 maart 2014
Een prachtig geschreven boek, dat je in één adem
uitleest.
Het geeft een mooi beeld van de onderlinge band van de
militairen.
Mooi om te lezen hoe defensie met de nabestaande omgaat.
Een boek die iedereen
zou moeten lezen om een beter beeld te krijgen van onze mannen en
vrouwen op
uitzending.
Dat de opbrengst van het boek ook nog eens naar een fantastisch
doel gaat maakt het alleen maar nog mooier.
Ik heb dit boek in een paar uurtjes
uitgelezen!
Het laat
precies zien wat voor jongen Mark was, soms lig je in een deuk om een
van zijn
acties en soms huil je omdat het een herbeleving is.
Het laat zien hoe hecht de
banden in het leger zijn en wat voor ontzettende helden deze jongens
zijn!
Plus
de opbrengst gaat naar een heel goed doel! Mijn mening is dat iedereen
dit boek
zou moeten lezen!
Dit boek moet iedereen gelezen hebben !
Een boek met een lach en een traan dat je
in een keer uit leest.
Enorm resepect voor de ouders van Mark hoe zij met het
verlies van hun zoon omgaan.
Heb het boek in een keer uitgelezen en het
inmiddels al meerdere keren herlezen.
En dat met de opbrengst ook nog weer een
goed doel wordt gesteund, helemaal te gek!!
Een boek dat je aangrijpt en even weer
terug brengt naar de realiteit.
Respect voor de familie om een wijze te vinden hoe je ermee omgaat / om
kan gaan.
De werkelijkheid
Het zal je maar overkomen.....Je zoon
verliezen in een onzinnige oorlog.
En dan ook nog heel ver weg.
Een aangrijpend boek....
Ouders sterkte...
Het levensverhaal van een jonge militair.
Een erg indrukwekkend boek.
Leest als een trein.
Een heel open en eerlijk verhaal over verlies en rouw.
het boek geeft een juiste weergave van wat
je als ouders kan overkomen in het geval je zoon een voorliefde heeft
om zich
in te zetten voor vredes missies
het risico is altijd aanwezig dat...
het boek kan voor veel ouders een steun zijn dat zij niet alleen....hun
kind
verliezen.
Knap van de schrijvers!!
Eerbetoon aan hun zoon Mark..
Het is een boek geschreven uit het hart van
de ouders van Mark.
zodat mensen weten hoe Mark in het leven stond, en waarom
hij de keus gemaakt heeft om in het leger te gaan.
Mark was een jongen met het hart op de goede plek.
Het is een eerlijk/oprecht en erg emotioneel boek geworden vooral als
je Mark
hebt gekend.
En vooral heel goed verwoord en ik denk ook een steun voor andere
mensen die
zoiets hebben meegemaakt.
Ik heb het in een keer uitgelezen en het komt ten goede aan een goed
doel dus
echt een aanrader!
En vooral vindt ik het fantastisch dat zijn ouders dit hebben kunnen
schrijven
met behulp van Kaftmedia.
Beste
ouders van Mark vanmiddag jullie boek in één ruk
uitgelezen.
Gehuild en bewondering voor alles wat beschreven is. Wat een mooi mens
was Mark, wat een bijzonder peloton had hij.
Morgen is Mark jarig, alweer een jaar erbij, zonder dat hij ouder wordt.
Dat hij niet is vergeten blijkt uit alles wat ik lees.
Hij leeft voort in alles wat hij aan anderen heeft gegegeven.
Veel sterkte!
Eindelijk heb ik ook het mooi geschreven
boek dan toch gelezen.
Het duurde
een tijdje eer ik het boek kocht en erin begon te lezen, daar het toch
erg
confronterend is.
Ook onze zoon zat in het 45ste Pantserinfanteriebataljon in
de mortiergroep in 2008.
Een paar keer heb ik het boek opzij gelegd, daar weer
zoveel bekende dingen voorbijkwamen, ik zat dan ook geregeld met de
tranen in
mijn ogen.
Die 4 maanden waren erg heftig voor ons en ik heb daarom heel veel
respect voor jullie als familie van Mark, hoe jullie met dit grote
verlies
omgaan....
Wij mochten onze zoon weer in onze armen sluiten en als er over deze
periode gesproken wordt of je hoort weer iets op tv.,
dan komen de emoties weer
naar boven en denken we aan de gesneuvelde kameraden van onze
zoon.
Het is nu 6 jaar geleden, maar soms voelt het alsof het pas
gebeurd is.
Wij willen jullie
sterkte wensen voor komende vrijdag, maar ook, hoe gek 't ook mag
klinken, veel
geluk en moed voor de toekomst!