Elk jaar denken we, zullen er nog personen willen komen naar de jaarlijkse bloemengroet ?
Dit jaar viel 18 april op een zaterdag en dat was een mooie gelegenheid om eenheid 2.4 uit te nodigen met hun partners en kids.
Zo ontstond er een leuk afwisselend gezelschap bestaande uit 23 mannen, 12 vrouwen en 4 kids dat zoals gebruikelijk werd ontvangen
bij eetcafe de Buren te Boekelo.
Het weer zat mee, een graad of 15 maar met het zonnetje erbij was het best uit te houden. De kids vermaakten zich uitstekend
ín de zandbak en eenheid 2.4 kletste gezellig bij op het terras. met elkaar en met ons.
Je hoort zo links en rechts nogal wat nieuwtjes maar je ziet de nieuwtjes ook nog groeien......
Binnen nu en afzienbare tijd weer kroamschudden bij de familie Bosch.........bij de familie Barrientos de Reus.
Je hoort dat het over het algemeen goed gaat met de jongens van eenheid 2.4.
Allemaal uitgewaaid over Nederland, van Roozendaal tot Assen, allemaal een andere eenheid of inmiddels de dienst al verlaten.
Allemaal andere functies en allemaal mooie plannen voor de toekomst.
Echter, ook zijn er nog steeds jongens van eenheid 2.4 die moeilijk hun weg in het leven kunnen vinden.
Die nog steeds veel hinder ondervinden in hun dagelijks functioneren door hetgeen op 18-04-2008 gebeurde.
Jongens die er graag bij waren geweest deze dag maar het gewoon even niet trekken.
Mochten we ooit iets kunnen betekenen voor hen dan hopen we dat ze zich bij ons melden.
Tegen 11.30 uur vertrokken we naar het crematorium te Usselo.
Iedereen pakt een roos ( een witte of een rode ) uit de kofferbak van Gerard's auto en daarna gaan we in een lange lekker ongeorganiseerde
optocht richting het veldje waar Mark op 1 augustus 2008 werd uitgestrooid, het Sonneveld.
Bij de zuil met het naamkaartje van Mark houdt Martijn zijn jaarlijkse toespraak.
Het is elk jaar weer moeilijk om de juiste woorden te vinden maar wonderwel slaagt hij er toch elk jaar weer in
om een toespraak te houden die indruk maakt. Dit jaar werd het lied "Welkom thuis " van Stef Bos als
uitgangspunt genomen voor zijn toespraak.
Gerard, Gisela, Ruud, Rilana, Xavi, Leden van eenheid 2.4 en andere aanwezigen,
Het is vandaag de zevende keer dat we hier bij elkaar zijn om Mark, maar natuurlijk ook Dennis te herdenken.
Ik wil het vandaag hebben over een lied.
Dit lied is geschreven rond augustus 2004 toen Anky van Grunsven, Leontien van Moorsel, Pieter van den Hoogenband en Inge de Bruijn
gouden medailles wonnen op de Olympische Spelen van Athene.
De dag dat zij werden gehuldigd was dezelfde dag dat wachtmeester Jeroen Severs sneuvelde in Irak ( 14 augustus 2004 ).
Stef Bos zag op de voorpagina van een Nederlandse krant een foto van een kist die de voorgaande nacht uit een militair vliegtuig werd gedragen.
Het vliegtuig kwam uit Irak en de jongen heette Jeroen Severs.
Het beeld van een Nederlandse vlag over een kist gedrapeerd en tegelijkertijd dezelfde vlag die gehesen werd voor de sportman,
leidde tot het schrijven van het lied : WELKOM THUIS.
Sommige delen zijn wat kritisch maar het beeld van de vlag vanuit twee heel verschillende achtergronden sprak mij aan.
Het lied is opgedragen aan alle Nederlandse militairen gesneuveld in missies:
De lucht was helderblauw daar
De zon was ongenaakbaar
Ik zag een zee van zand
En de rest was onverklaarbaar
Misschien wou jij de wereld zien
Misschien was het een vlucht
Misschien heb jij de hel gezien
Maar je bent nu, je bent nu weer terug
Welkom Thuis
Het vaderland heeft deze dag
Het goud gewonnen
Het volkslied klinkt zo mooi
Als iemand gewonnen heeft
Maar jij hebt verloren
En ligt onder de vlag
Die later wordt gehesen
Voor de held van deze dag
De massa deelt de vreugde
De sportman krijgt de prijs
Acht mannen droegen jou vannacht
Het vliegtuig uit
Welkom Thuis
Soldaten doen het vuile werk
De president beslist
De wereld is veranderd
Het tij is gekeerd
Dit land waar ik geboren ben
Ik ken het soms niet meer
Welkom Thuis
Ik heb dit lied begin maart laten horen aan mijn studiegenoten.
Zij kennen de uitzendingen en hebben ieder wel herinneringen aan gesneuvelden of gewonden.
Ik heb kort verteld over Mark en Dennis. Na het horen van dit lied was er stilte en waren er een paar "dikke kelen ".
Ik wil die emotie ieder jaar voelen als ik hier sta. Ik ben blij dat we weer met zo veel zijn.
Dank.
Na de toespraak werd een minuut stilte in acht genomen. Altijd mooi om te zien dat iedereen dan ook muisstil is.
De 18 maanden oude Xavi werd stil gehouden met koekjes. Toninho hield Thijn bezig met roosje tik en Nina en Rilana
hadden al wat ervaring opgedaan tijdens de vorige bloemengroeten, zij stonden gewoon als het ware in de houding.
De tekst en foto op de heliumballonnen.
Na de minuut stilte hield Gerard een dankwoordje en werden er twee hele grote heliumballonnen opgelaten.
Zoals gebruikelijk legt daarna iedereen ( met zijn eigen emoties ) afzonderlijk een roos bij de foto van Mark
en wordt er weer teruggekeerd naar het eetcafe de Buren te Boekelo voor een klein hapje en een gezellig samenzijn.
De laatste gasten vertrokken rond 15.30 uur ons achterlatend met een heel erg tevreden gevoel.
Het was wederom een indrukwekkende dag dankzij eenheid 2.4 !!