Overweldigende opkomst bij Bloemengroet 2014
Niet iedereen die kwam had
zich opgegeven, voor ons dus een aangename verrassing dat
jullie met zo velen kwamen. Ook een aangename verrassing, sommigen
hadden hun partner meegenomen. Denk dat dat een goede ontwikkeling is,
kunnen de dames zien op welke wij de Bloemengroet jaarlijks
gestalte geven, hebben ze een beetje een idee waar de mannen van
eenheid 2.4 het over hebben als ze weer thuis komen na zo'n
bloemengroet. Vanaf 10.30 uur was de inloop bij eetcafe de Buren te
Boekelo. Elk jaar komen we hier samen in ons eigen zaaltje. We zijn al
zo eigen dat ik gewoon achter de bar mag staan en iedereen van
koffie/thee en drankjes mag voorzien. Had altijd al graag een kroegje
willen hebben en kan dat daar die dag een beetje in praktijk
brengen.... Zoals gezegd, het liep storm die ochtend, in totaal waren
we uiteindelijk met 38 personen om de Bloemengroet te brengen. Vlak
voor vertrek heb ik de eigenaresse nog even gevraagd of ze wat extra
broodjes wilde smeren voor de lunch na afloop.....wil niet dat men met
een hongerig gevoel de Bloemengroet verlaat.
De avond voor de Bloemengroet waren Ruud en ondergetekende druk geweest
om ballonnen te vullen met heliumgas. In Usselo kreeg iedereen een
ballon ( een rode of gele ster met een hulpballonnetje ). Wat bleek
namelijk, de sterballonnen met daaraan het kaartje gingen niet de lucht
in. We hebben snel sóchtends nog wat witte ballonnen als
hulpballon geregeld. Gevolg was wel dat mijn auto bijna over de weg
zweefde, zoveel helium....... Naast de balonnen kreeg iedereen een rode
en een witte roos om bij de foto van Mark te leggen. Elk jaar zetten we
de foto van Mark op het plekje waar Mark werd uitgestrooid op 1
augustus 2008.
Martijn Schippers neemt altijd de regie in handen, hij zorgt dat het peloton opgesteld staat en houdt een toespraak:
Gerard, Gisela, Ruud, Bianca, Rilana
en Xavi. Leden van 2.4 en andere aanwezigen,
De aanhef die ik gebruik op 18 april sinds de
bloemengroet 2009, verschilt telkens een beetje. Ook dit jaar is daarin weer een
verandering, want Ruud en Bianca, na jullie mooie dochter Rilana, is afgelopen
jaar Xavi geboren. Gerard en Gisela, jullie zijn opnieuw opa en oma geworden. Met de doopnaam van Xavi wordt de
naam van Mark weer doorgegeven. De herinnering aan Mark leeft weer verder in
een nieuwe generatie.Xavi
zal later vertellen dat hij is vernoemd naar zijn
oom Mark, die in Afghanistan om het leven kwam. Naast deze wijze waarop door de
naam de herinnering aan Mark doorgaat, hebben jullie het afgelopen jaar ook
onder veel belangstelling het boek over Mark gepresenteerd. En al vielen de
verkoopcijfers jullie in het begin geloof ik een beetje tegen, het is een
prestatie van formaat dat de inhoud van de
website is uitgegroeid tot een boek,
dat ook weer bijdraagt aan de herinnering aan Mark, én dat ook nog eens
goed doel steunt.
Het is speciaal dat 18 april dit
jaar precies valt op Goede Vrijdag. Misschien weet niet iedereen welke
gebeurtenis wordt herdacht op deze dag, maar in de christelijke traditie is dit
de dag dat Jezus is gestorven.
Hij stierf niet zomaar, maar gaf Zijn leven voor
een hoger doel. Deze dag is dus van oudsher al een dag van herdenken. Naast dit
oorspronkelijke doel van deze Goede Vrijdag, zijn wij vandaag ook bijeen om te
herdenken………..en eenheid 2.4 en andere
belangstellenden, daar zijn jullie voor het zesde jaar bij! Dat jullie hier
vandaag wéér zijn is bijzonder. Mark was niet de eerste de beste. Hij was
bijzonder. Daarom zijn jullie vandaag hier. Om jullie maat te herdenken, maar
ook om de familie Schouwink te steunen in hun verdriet. Ik weet dat zij dat enorm
waarderen. Maar ik weet ook dat jullie trouw in het herdenken ligt aan het feit
dat Gerard en Gisela de deur altijd hadden, en nog steeds hebben
openstaan. Zij zijn geïnteresseerd in jullie, altijd hartelijk en eerlijk en
vinden het fijn om contacten te onderhouden met de maten die Mark zo aan zijn
hart gingen. Tot nu toe heeft Gerard ons elk
jaar bedankt voor onze aanwezigheid. Ik wil dat dit jaar eens omdraaien: Gerard
en Gisela, jullie hartelijk bedankt voor de wijze waarop jullie al die
jaren 2.4 de gelegenheid hebben gegeven om de gebeurtenissen van 18 april 2008
te verwerken.
Martijn Schippers brengt de eregroet.
Na de
toespraak van Martijn wordt er een minuut stilte in acht genomen.
Iedereen gaat met zijn of haar gedachten terug naar 18 april 2008, naar
Mark, naar Dennis, naar Roger en naar Toninho in het bijzonder. Die 1
minuut maakte veel indruk vooral op drie kleinsten in ons
gezelschap.Rilana, Nina en Xavi gaven geen kik gaven gedurende de
hele minuut .....heel bijzonder. Na de toespraak van Martijn heb ik
alle aanwezigen bedankt voor hun komst, men komt van heinde en ver en
alleen daarom willen we er altijd een mooie dag van maken. Ze komen om
Mark te gedenken maar ook om elkaar weer te zien. Ik eindigde
mijn toespraak met een toepasselijk gedicht:
Het leven is als een ketting
Met schakels van geluk
En dan opeens op een dag
Dan is die ketting stuk
Een schakel is gebroken
De band zo maar verstoord
Je blijft zitten met vele vragen
Er ontbreekt elk zinnig woord
Waarom die knal op die 18de april
We zullen het nooit weten
Eén ding staat vast
We zullen Mark en Dennis nooit vergeten
De schakel is gebroken
Maar sterk is nog steeds de band
Want de herinnering aan jullie twee
Die houden wij met zijn allen in stand.
Na de
toespraken gingen na een 3-2-1 de ballonnen de lucht in.
Niet alle ballonnen gingen zo als we vooraf gedacht hadden, er bleven
er een paar in de bomen hangen bij het het crematorium. Toen ik
smiddags nog even ging kijken waren de meeste ballonnen alsnog
losgekomen door de wind, slechts twee balonnen zaten nog in de boom,
zijn er toch mooi 36 richting Mark en Dennis gegaan !!! Na de ballonnen
, de bloemengroet. Door het leggen van twee rozen bij de foto van Mark
en het brengen van een groet laat een ieder duidelijk blijken dat men
Mark en Dennis niet vergeten zijn.
Na
de bloemengroet begeven we ons traditie-getrouw weer naar eetcafe de
Buren te Boekelo waar we een eenvoudige lunch nuttigen en nog even
gezellig napraten en bijpraten met de jongens.
Tegen 15.00 was iedereen weer vertrokken en konden wij met een voldaan
gevoel huiswaarts keren, wederom een zeer geslaagde Bloemengroet...
Allemaal nogmaals bedankt voor jullie
komst, ook iedereen die op de een of andere manier iets van zich liet
horen, allemaal heel erg bedankt.
Mark leeft nog voort in vele harten en dat is heel mooi
en heel bijzonder want begonnen we deze website ooit niet eens met de
doelstelling
"Mark mag en zal niet vergeten worden ? "