Mark, de altijd vrolijke en gedreven chauffeur van pelotonscommandant Dennis van Uhm van eenheid 2.4, werd op 3 mei 1985 geboren in een buitenwijk van Hengelo. Ogenschijnlijk nergens bang voor, was hij altijd op straat te vinden, altijd in voor een geintje en vol energie. Mark was ook een slimme jongen. Toen hij twee jaar geleden besloot de dienst in te gaan, combineerde hij dat met een HBO-opleiding Bedrijfsmanagement. Na het eindappèl stapte hij snel in zijn gepimpte Opel Astra, om ’s avonds op tijd in de schoolbanken plaats te kunnen nemen. Bekeuringen voor te hard rijden waren hem ook niet vreemd. Helaas bleek de opleiding niet te combineren met het werk van een militair. Door de vele oefeningen had hij er geen tijd meer voor. Mark vond het jammer om zijn studie op de lange baan te schuiven. Wellicht had hij het later nog afgemaakt. Mark streefde ernaar een goed militair te zijn. Daar was hij trots op en hij vervulde zijn functie dan ook met hart en ziel. Niet voor niets werd hij wel gekscherend ‘de beste soldaat van de NAVO’ genoemd, niet in de laatste plaats door hemzelf. Mark wist altijd wel een manier om zijn pelotonsgenoten in tijden van ‘beperkte vreugde’ er doorheen te slepen. Advies kon altijd bij hem worden ingewonnen. Vaak had hij een antwoord klaar op de meest uiteenlopende vragen. Eigenwijsheid was voor Mark niet vreemd. Het maakte hem niet uit wat voor rang iemand op de schouders had, hij stak zijn eigen mening niet onder stoelen of banken. Als er dingen beter konden, dan moesten ze ook beter. Mark was een stoere infanterist die tatoeages op zijn lichaam niet schuwde. Maar onder zijn ruwe bolster klopte een klein hartje. Zo had hij de initialen van zijn ouders op zijn borst getatoeëerd. Mensen die veel voor hem hebben betekend. Mark keek uit naar de uitzending. Bang was hij allerminst. ‘Het liefst ga ik vechtend voorwaarts’, zei hij vooraf. Bermbommen vond hij oneerlijke en laffe wapens. Daar werd hij ‘spichtig’ van. We verliezen met Mark een gerespecteerd collega en zullen hem blijven gedenken. Wij wensen zijn familie, vrienden en naaste collega’s veel sterkte bij dit onbeschrijfl ijke zware verlies. Op 18 april 2008 is de 22-jarige soldaat der eerste klasse Mark Schouwink om het leven gekomen. Na een goed verlopen operatie in de omgeving van Deh Reshan ten noorden van Tarin Kowt, keerde de eenheid terug naar Kamp Holland. Tijdens deze terugkeer zijn Mark en zijn pelotonscommandant Dennis van Uhm het slachtoffer geworden van een Improvised Explosive Device-aanslag. Mark behoorde tot de Eenheid 2.4 van de Bravo ‘Leeuwen’ compagnie van 45 Pantserinfanteriebataljon Regiment Infanterie Oranje Gelderland uit Ermelo.